Bir Gece

Ondört asýr evvel, yine böyle bir geceydi,
Kumdan, ayýn ondördü, bir öksüz çýkýverdi!
Lakin, o ne hüsrandý ki: Hissetmedi gözler,
Kaç bin senedir halbuki bekleþmedelerdi!
Neden görecekler, göremezlerdi tabii;
Bir kere, zuhur ettiði çöl en sapa yerdi,
Bir kerede, mamure-I dünya, o zamanlar,
Buhranlar içindeydi, bu günden de beterdi.
Sýrtlanlarý geçmiþti beþer yýrtýcýlýkta;
Diþsiz mi bir insan, onu kardeþleri yerdi!
Fevza bütün afakýný sarmýþtý zeminin.
Salgýndý, bugün þarký yýkan, tefrika derdi.
Derken, büyümüþ kýrkýna gelmiþti ki öksüz,
Baþlarda gezen kanlý ayaklar suya erdi!
Bir nefhada insanlýðý kurtardý o ma’sum,
Bir hamlede kayserleri, kisralarý serdi!
Aczin ki, ezilmekti bütün hakký dirildi;
Zulmün ki, zeval aklýna gelmezdi geberdi!
Alemlere rahmetti evet þer-i mübini,
Þehbalini adl isteyenin yurduna gerdi.
Dünya neye sahipse, O’nun vergisidir hep;
Medyun ona cemiyyet-i, medyun O’na ferdi.
Medyundur o masuma bütün bir beþeriyet
Ya Rab, bizi mahþerde bu ikrar ile haþret.



Sosyal Medyada Paylaşın: