Çok zor gelir bazen yalnýzlýk, hele kapýna çalarsa ansýzýn... Ozaman anlar belki de insan nekadar boþ gelir hayat arada.. Anlaþýlmadýgýn zaman çekilir beklersin koþede, dizilir durur yýllar gozlerinin onunde.. Zaman geçtikçe alýþýrsýn hayatýnda olan her bir insana. Alýþtýkça zor gelir okumaya bekleyen veda mektuplarý. Anlasaydý ne olur, hissetseydi ne olur sorgular kýrýk, bukuk kalbin.. Zaman gecer de beklemez, yaran açýlýr de iyileþmez.. Sevenler de vaz geçmezdi hani.. Gucunun bittigi, yureginin burkuldugu yerde ne yetiþir ki, nedir bu yaranýn mehremi, nedir bu çaresizliðin çaresi.. Bumudur yoksa sevmenin bedeli ? Sosyal Medyada Paylaşın:
Elif_Demir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.