Açtýðýn uçurumun, desem ki ucundayým, Kadehinde bâdeler, uzaklarda bekle sen. Sunduðun cehenneme iþtiyak suçundayým, Þimdiden kur tahtýmý, kazmayla kürekle sen.
Desem ki yalan yanlýþ, karalanmýþ defterim, Aþkýnýn ateþiyle, taþa süzülen terim, Umudunu yitirmiþ, yaralý bir neferim, Aldanma dik duruyor, göründüðüm þekle sen.
Serâbýnda kayboldum, aþikârýn olayým, Ya gamzenle bir gül ver, ya þîkârýn olayým, Muhasebem hep zarar, bari kârýn olayým, Neyim var neyim yoksa, al kendine ekle sen.
Ýbreti âlem için vur melamet gürzünü, Rüzgârýnla ölürüm, sakýn kýrpma gözünü, Ýçine ben düþerim, kaz gönlünün düzünü, Uðraþma cesedimi, baþka yere nakle sen.
Erol URAZ 19.05.2012 Kýrklareli
iþtiyak; Göreceði gelme, özleme, güçlü istek, arzu. Þîkâr: Av
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erol URAZ. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.