ZAMANSIZ

Ýki dirhem bir çekirdek görünür çocukken hayat
Ve imkansýz gelmez büyükken gerçekleþecek hayallerin...
Küçükken geçmez günler
Büyümek istersin..
Büyüdükçe de zaman durmaz ya gülüp geçersin..
Ýþte bende Büyüdüm...Büyüdükçe büyüdüm..
Ruhum ezildikçe ben biraz daha büyüdüm...
En yukarýyý görmek isterken üst üste koyup hüzünleri
Týrmanmýþým yüreðime büyük bir suskunlukla...
Gençlik ateþiyle yakmýþým ilk sigaramý..
Dumanýný ciðerime deilde yüreðime çektiðim..
Son nefesini tatmadan ellerimde söndürdüðüm
Çirkinleþtikçe ellerim saklanmýþým
Saklandýkça ben tükenmiþim
Sonra anladým...
Ben yüreðimi kanattýkça gözlerimde aðlarmýþ..
Küçük odamda fýrtýnalar koparken yine kendime tutunmuþum
Elimde avucumda yalnýzca kanattýðým hayallerim kalmýþ..
Hani çirkindir ya ellerim yine de sýmsýký tutmuþum..
Ben büyüdükçe satýr satýr aðlarmýþ kalemimde
Gözlerim gibi...
Almora kulaklarýmda çýnlýyor
Her zamankinden keskin ve yakýcý bir aðýt misali..
Siyah ýþýklarýyla sona götürünce beni
Geçmiþ olsun diyor gençliðim
Yüreði yýrtan bir fýsýltýyla...
Meðer hayat insaný kederle uyandýran bir düþmüþ...
Ben nefes aldýkça o da gözümden düþmüþ...
Sosyal Medyada Paylaşın: