Ojeleri dökük kadýnlar Sývalarý dökük binalarýn arasýnda yol tutturur Dudak bir ezgi tutturur, boynu bükük gençliðinden Yolun en ortasýnda, tam da yarýlamýþken her þeyi Akýl tutulur dileklerle birlikte… Ýki direk arasý gerilir geceye kurusun diye gözler… Onca talihsizliðin arasýnda daha acýnasýný ararsýn Ara ki bulasýn; sonsuzu. Mesela, Toprak olursa gökyüzü, “Ben demiþtim.” Olur o zaman Her ihtimalin son sözü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
vAveyLa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.