Her çekip gitmenin emanetidir yalnýzlýk Artýk,sabahlarýmda karanlýk doðar Titreyen geceye biraz daha sokulur,gittikçe üþürüm. Ýki büklüm olmuþ piþmanlýðýmý yudumlarým kadehlerde Cerenin nefesi kesik,gözlerimse keder damlatýr yaðmura Sararmýþ sonbaharlarýn yapraklarý dökülür bu son vedamda Hani gurur vardýr ya,acýyý bile bile vazgeçmenin sebebidir Kimi zaman gidiþin öyküsünü okutur yüreðe defalarca Kimi zamansa kaleme söyletir sensizliði sayfalarca... Günahlarýmý serptikçe en kuytu yaralarýma Bakýþlarýma bulanýr derin bir vaveyla Kendi kendime avunur dururum Unutmak...Unutmak kolaydýr nasýl olsa
Sosyal Medyada Paylaşın:
vAveyLa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.