Hayatýn bataðýndan, çýkmayan ayaklarým, Yorgundur þu dünyanýn, yolunda koþturmaktan, Çok yorgun,kalkmaz oldu yorgun düþen kollarým, Býkmýþým hayat boyu dert yükü taþýmaktan!
Bir gamlý hazan günü, yaþ döken gözlerimin, Derdi çok hüzne aðlar, manasý yok gülmenin, Gönlümde güller açsýn, anlamý yok sevmenin, Býkmýþým hayat boyu dert yükü taþýmaktan.
Þu beni hazan vakti kim sevsin bu zamanda, Yoruldum koþturmaktan, ben hayat yollarýnda, Gül olsam bülbül olsam, solmayan gül baðýnda, Kim baksýn yüzlerime, yüreðim olmuþ taþtan.
Virane gönlüm yorgun çekildim ben köþeme, Uðraþman güldürmeye, imkân yok hiç gülmeme, Çektiðim derdim varken, kim girsin þu gönlüme, Hazandýr þimdi zaman çýkartman beni baþtan.
Kim ister bu zamanda, az kalan þu ömrümü, Dost diyen çýkmaz bana, koparsam ben gülümü, Tanrý’ ma ayýrdým ben, her geçen /her günümü, Baþka bir yar istemem, yaratsa beni baþtan.
Kul Yüksel Hak yolunda dertlidir hazan vakti, Ömrünün son deminde çekmekte her bir derdi, Hak aþkým son aþkým der, gaipten ses’ mi geldi, Bir baþka yar istemez, çýkmýyor yüzü yaþtan.
A.Yüksel Þanlý er 16 Mayýs 2012-05-16 Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.