Ağıt
Yiðidim, yiðidim, kanlý yiðidim,
Yanýnda baltayla yatan yiðidim,
Akçamý baltayla kesen yiðidim,
Çok sessiz bir hal var, sende yiðidim.
Bu kan ne damlardýr senden yiðidim
.
Çamlarý ketsin’ de, yaptýðýn salda,
Ne yaptýn sen birden, kapýldýn suya,
Ses versem aðlardýr kanyonda kaya,
Uyan beyim uyan, bak sabah oldu,
Kalk da bak, ortaya sofran kuruldu.
Kartallar kuzgunlar, dönüp dururken,
Sen hiç mi korkmazsýn anlamadým ben,
Ah oðlum vah oðlum /nasýl düþtün sen,
Baþýnda kuzgunlar, döner dururdur,
Her yerin yarandan kanar dururdur.
Ah oðlum, vah oðlum, delirttin beni,
El bebek gül bebek, büyüttüm seni,
Yar dedin, kýz buldum, everdim seni,
Bir kadýn üç çocuk, kaldý da senden.
Bir veda etmezsin, kalkýp da yerden..
Ah daðlar vah daðlar, bu nazýn kime,
Bir kara taþ koydun, benim göðsüme
Beþ oðlum daha var, hiç de sevinme,
Gözyaþým gün gelir dinerdir bir gün,
Bu daðda orman var, yaparýz düðün.
A.Yüksel Þanlý er
15 Mayýs 2012-05-15
Antalya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.