Düþüþlerimin gözlerine olduðu
Kentlerindeyim sessizliðin.
Adýnýn ilk harfine besmeleler dizdiðim,
Yüzüne her baktýðýmda,
Ýçimde uçuþan kelebekleri salýverdiðim
Sahur saatlerindeyim.
Dile gelse yapraðýndan arýnmýþ aðaçlar
Ve gölgesinden nasiplenirken tanýsalar seni,
Yeniden ve her defasýnda sana açacaklar...
Ayaðýnýn altýna bahþedilmiþ cennet...
Öyle bir cennet ki yüreðin,
Huriler su içecekler göz pýnarlarýndan.
Güller açacak
Kan kýrmýzý kanýný içen damarlarýn.
Dudaklarýnda ki her kelam,
Yeþillenecek sarýdan mahrum kalacaðýndan.
Sus...
Sadece yüreðimi dinle anne...
Soðuktan deðil
Yabancýlaþan dünya insanýndan
Soður bedenim git gide...
Sus...
Ölüm deme anne...
Öldürme ecelin esir eden
Korkaklýðýndan beni de...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.