Söyle diline sussun...

Keþkeleri bilir misin?
Hani þu, piþmanlýklarýmýzý ifade eden keþkeler..
Ýnsan neden sýðýnýr ki bu keþkelere?

Nedir yani...
Mühim olan, dilden uzak tutmak deðil midir bu kelimeyi?
Ya da bu kelimeyi söyletecek hâl ve davranýþlardan beri durmak...

Bu kelimeden beri durmak deðil midir, piþmanlýklarýmýza çare olabilecek?
Ya da bizi piþmanlýða sevketmeyecek ve hep ondan uzak tutabilecek...

Kimi zamanlar, göz yaþlarýn sel olur akar; keþke sevmeseydim diye...
Kimi zamanlar, hayýflanýrsýn, içten içe kendini yersin; keþke yapmasaydým diye...
Kimi zaman ise, kendine kýzarsýn, bir o kadar suçlarsýn; keþke güvenmeseydim diye...

Bak..!
Her piþmanlýðýnýn ardýnda bir keþke...
Ne keþkeymiþ be...

Sýyrýl, seni piþmanlýk çukuruna itecek her þeyden ve herkesten...
Uzak dur, sakýn yaklaþma; sana piþmanlýk gömleðini giydireceklerden...
Söyle diline sussun ve yaymasýn piþmanlýk kokan o pis cümleleri...

Haykýr...
Kimin ne dediðini umursamadan, sadece piþman olmayacaðýn þeyleri haykýr...
Dert etme, piþmanlýktan öte bir zulüm yoktur insanýn kendi nefsine...
Yapabileceðin herþeyi yap, yeter ki piþman etmesin seni...

"Gülümse kaderine, o ne yaparsa yapsýn; bil ki bir imtihandýr senin için...
Piþmanlýk varsa kaderinde, kaçýnýlmazdýr bu senin için..."
Sosyal Medyada Paylaşın: