Gönül teranesi çalar derinden
Naðmeleri aha dökmeye gebe.
Bir hasret dumaný tüter serinden
Güftesi eyvaha çýkmaya gebe
Islanmaktan bezmiþ, kirpik uçlarý
Kapanmaz elleri, boþ avuçlarý
Kendi iþlediði bütün suçlarý
Doðmayan sabaha yýkmaya gebe.
Burkuyor içini vuslat kaygýsý
Delidir, yazgýya eksik saygýsý
Beynini kemiren sevda duygusu
Ýsyanla, günâha akmaya gebe.
Derler ki; çok seven ermez murada
Terk-i diyar eder, durmaz burada
Kasavetten uzak denilen oda
Sin denen penaha bakmaya gebe.
Kazanda kaynayan can kadar hürüm
Tabibim kayýpta, bulunmaz kürüm
Gönlü esir alan ateþli cürüm
Çöllerde, yüz vaha yakmaya gebe.
14 mayýs 2012
trabzon
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE BENDEGÂN OSMANLI (mesnevi) OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN