Kuluz elbette hata yaparýz, Bazen çýkýlmaz yollara saparýz, Sinirle kalkarýz,zararla yatarýz, En nihayetinde i n s a n s ý n iþte.
Her dilden çýkan söz deðildir, Her baharin ardi yaz deðildir, Kula kulluk etmek iþ deðildir, En nihayetinde i n s a n s ý n iþte.
Kibirlisi,bencili, kendini bilmezi, Hep aðlayaný ve hiç gülmezi, Beðenmesekde birbirimizi, En nihayetinde i n s a n s ý n iþte.
Kimsenin kimseden yoktur farký, Yaradan emanet verdi bu caný, Köylüsü,zengini,askeri,kralý, En nihayetinde i n s a n s ý n iþte.
Yüksekten düþüþler can yakar, Zenginin mali züðürtün çenesi laf yapar, Hep birbirinin hatasinda mutluluk arar, En nihayetinde i n s a n s ý n iþte.
Soluduðun hava,içtiðin su ayný, Sabah aynada gördügün yüz ayný, Yürüdügün ayak,tuttugun el ayný, En nihayetinde i n s a n s i n iþte.
Son yolculukta giydiðin kefen beyaz, O kapiya gelince kâr etmez hiçbir naz, aðlasanda sýzlasanda çýkarý olmaz, En nihayetinde i n s a n s i n iþte.
Geldik oradan döneceðiz oraya, Sakýn terketme kul hakkiyla, Baþýn dik koysunlar seni topraða, Emin adýmlarla yaklaþ sýrat’a, Aldýðýn her nefes için af dile, En nihayetinde i n s a n s ý n iþte.
Vicdanýmý aldým elime, Dönüp baktým geçmiþime, Çektirdiklerimle ve çektiklerimle En nihayetinde i n s a n ý m iþte. En nihayetinde bir kulum iþte. (11.05.2012)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf Bay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.