Ben Artik Gidiyorum

Sanki bir hiç gibi,yok olurcasýna kayýyorum ellerinden
Sanki bir yalan gibi,son bulurcasýna düsüyorüm gözlerinden.

Ey gidi koca dünya,ne yaptým ben sana?
Bir küçük kulum iþte,bir yer bulamadýn bana.

Nerden geldim nereye gidiyorum,anlamiþ deðilim,
Uçsuz buçaksiz boþluklara doðru,yelken açmiþ gemiyim.

Elbetteki ne ilk ne de son olacagým,yýkýlan duvar,
Maziye baktýðýmda sadece hüzünle kaplanmiþ,bir hayatým var.

Kurumuþ bir dal gibi,güçsüz ve bitmiþim,
Ben herþeyden önce,yorgun olan beni silmiþim.

Varmi bir sebep dört elle hayata sarýlmaya,
Varmi bir gerçek,beni hayata baðlamaya.

Kul gibi rüzgarla savrulmuþum bir kere meçhule,
Varlikla yokluk arasýnda yolcuyum her gece.

Bu sana son haykýrýþým koca dünya,sana sesleniyorum,
Sevdiklerimi sana emanet ettim,ben artýk gidiyorum.


(04/07/2009)
Sosyal Medyada Paylaşın: