RAHMET’e UZANAN YOL’da…

ÝLK AÞK’a ENSON ÞÝÝR’dir….
———————————-
Belki de incinir diye,koklamaða kýyamazdým..
Saçýný okþamak için elimi uzatamazdým..
O Bal rengi gözlerinin derinine bakamazdým…
Ýþmar edip,çaðýrmadan yanýna da varamazdým…

–En YÜCELERÝN YÜCE’si Rahmet-i Rahman’a aldý;
–Hasret tükenip,kavuþmak artýk Ahiret’e kaldý..

Elvedasýz çekip-gitmiþ !..Seni bunca derde salan,
Hayallerin,ümitlerin herbiri bir koca yalan !..
Acýsý ve hasretidir sevgilinden arda kalan !..
Var-git artýk,bundan sonra hayalleriyle oyalan…

–Mukadder olan’a bak ki,seni yangýnlara saldý !..
–Kahküllerinin hayali yanýk yüreðinde kaldý…

Nihayet Ölüm olunca,unutmak kolay olmuyor..
Dua etmekle RAHMAN’a,hatýrasý kaybolmuyor !..
Nice eðlensen,dolaþsan,bivakit yeri dolmuyor..
Hatýrasýyla bu gönül altmýþ yýldýr avunmuyor !…

–Sabahýn ýþýltýsýnda ruhum kederle bunaldý;
–Hiçbir þeyle avunmayan gönül, hüsranla daraldý !…

Ba’zen sabahýn yeliyle,fýsýltýlarla seslenir..
Ba’zen Rahmetler misali,ba’zen Çise’lerle gelir..
Sahilde ararým O’nu..Minik dalgalarla gelir;
Bulunmaz Çiçekler gibi,kokusu CENNET’ten gelir..

–Acýmasý yok FELEÐÝN !..Beni yerden yere çaldý !
–Çok gördü bana SEVGÝ’yi..Koparýp elimden aldý !..

———-Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-06.06.2008


Sosyal Medyada Paylaşın: