Parya

ellerim iki vebal taþýyor yazdan kýþa
üþümeselerdi düþürmeyecektim emanetini
korkuttu kalbimi gidip dönememenin endiþesi
parkamýn yýrtýlan cebine dönmüþüm arkamý
bir yaðmur gibi ansýzýn geceye yürüyorum
sen ise bir aydýn havasý tutturmuþ gidiyorsun
aðladýðýn her aný anlýyor ayrýlýðý içimde taþýyorum

düþün ne kadar yol varsa katlettiðim dündür
kahrettiðim her gecenin ardýndan mutlu bir gelecek
kesinlikle alnýndan vurulacak kýrmýzý bir güldür
çünkü dalgýn gözlerle uzaklardan baktýðým
denizin saçlarýna düþen yýldýzlarý aðlatýrken zaman
kýrk katýr mý kýrk satýr mý bilemiyorum amma
kaynayan tüm cadý kazanlarýnýn sebebi benim

böyledir iþte kýymetsizlik doðuþtan yafta
nasipsiz bir tutam çörek otuyum varlýksýz ruh
asýrlýk çýnarlara sevdalý yaz yaðmuru mantarý
bilmez misin içimde prangalarýna aþýk bir adam var
odamda güdük midillileri savaþa hazýrlayan çocuklar
sorup durma artýk olsa söylerdim Allah için
Ankara’da bilinen tek masum yok sevgilim

aç kalýnca atýný çok bulunca bahtýný yiyen
uzun zaman önce yoldan çýkmýþ
þirin mi evet þirin bir halk kahramanýyým
haymatlos düþlerin kurgucusudur aþk
olsun bazý kaybediþlerin kazancý sonsuzluk olur
ne para ne mal ne mülk eni konu kendime
ýsrarla þiir sevdalýsý bir ülke istiyorum




Sosyal Medyada Paylaşın: