oltanýn ucunda gümüþten kaþýk her dalgayla nasibini arýyor aklým bugüm çok karýþýk dipsiz diplere takýlmýþ, bulanmýþ sanki sebebini arýyor
pencerede silik bir yüz içimden fener alaylarý geçiyor kornalar, alkýþlar, çýðlýklar bense durgunum bense yorgunum
yalnýz bir semtte virane, yýkýk dökük bir kulübe yalnýzlýðýn yaþlý kollarý sarýyor beni sarýyor sarmalýyor
dünü, bugünü, yarýný kimi hanlarda çalgý, çengi, dansöz kiminde sessiz bir kabulleniþ kara bir matem birazdan gelecek karahaber sanki sonsöz
ama ben böyle de mutluyum ancak böyleyken umutlu tüm umutlarý bir sandala koydum buket yaptým, kim tutarsa kim koklarsa dilerim benden olsun daha mutlu...
12.05.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.