ama terketmedi beni aldý kucaðýna okþadý yanaðýmdan ne kadar da hasretmiþim meðer... bir sýcak avuca... sakin bir aðacýn kovuðuna...
sonra yazmaya baþladým ben çaðýrýyorlardý beni uzak topraklardan... geçtim kendimden döküldü parmaklarým birer birer toz oldu, daðýldým.
avundum sonra ben, avundum bir rüya görüyorum þu anda tam da tam da, bu anda þiir yazýyormuþum sanki yazýyormuþum sanki yaþýyormuþum sanki kaçýyormuþum
ve dedim ki rüyamda dedim ki bir gün ama bir gün mutlaka dedim ki çiçek açýyormuþum.
Yeniden düzenleme, 13.05.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.