Öyle bir yerinden kýrýldý ki kalbim.. Öpsen, Mecazlýðýndan soysan kelimelerimi, Dudaðýn deðse bile içime, Asla geçmeyecek bir yara taþýyorum göðsümde..
O an bir kuþ oluyorsun içimde, Kalbimi çalmak, Parçalamak için gelen. Gagasýnýn en sivri noktasýyla da deþeleyen.. Gagasý, kanatlarý bu saldýrý yüzünden Kana boyanmýþ, Kýrmýzý bir kuþ..
Gidiþi ise göç, Benden baþka yâra, Benden baþkasýna yara açmaya.. Öylesine keskin bir býçak çünkü kanatlarý, Öylesine kör bir makas çünkü dudaklarý. Elvedayla keser, Kanatýr. Aþina kýrmýzýlýðýný, Rengini verir aþka. Her seferinde ayný yalaný söyler, ’Bu sefer baþka..’