—Sebepsizdi haykýrýþlarým… Varýlmayacak bir aþkýn yoluna düþmüþtüm!
Ýnceden yaðmur dokunuyordu tenime… Dokunuyordu iþte! Bugünlerde her þey bir baþka dokunuyor(du) yüreðime/benliðime Yalancý bir ruhun gölgesine sýðýnmýþ(t)ým/ evet yanýlmýþ(t)ým! Yürek yanýlgýsýnýn, büyük bir felaket habercisi olacaðýný hiç bilemezdim ki…
Caným acýyor anne! Ýnan evlat acýsýný tatmaman için kýymýyorum bu cana Yoksa/ inan çoktan ayýrmýþtým bu yorgun bedeni bu sahte ruhtan, çoktan…
Þimdilerde… Ne kadar da suskunum, deðil mi? Sadece duruyorum Yüreðimi bekliyorum en çok… Koyup-gidenlere yalvarýyorum Anlaþýldý uzun bir sessizlik olacak yine/ gelmeyecek-vurduðu yerden Yine bana kalacak bu iþe yaramaz beden; boþ yere akacak yaðmurlar gözlerime…
Caným acýyor anne! Daha sen bile bilmiyorsun, herkes gibi iþte! Hüzünlerim/ kaybediþlerim/ anlasana yanýlgýlarým bir tek Azrail’e çok yakýn…
Acýmý dinliyorum derinliðimde… Daha dün çok mutluydum ama Yalancý kader! Bir kere gülsen ne olurdu sanki… Olmaz(dý) deðil mi? Bir uçurum sonra yine bir uçurum kadarsýn iþte! Sevmedin beni Göz çukurumda hüzünlü bir aþkýn tohumunu büyütüyorum/ sayende kader!
Caným acýyor anne! Boþ ver acýsýn, nasýl olsa býrakýlan yerlerde açar çiçekler Büyütürüm bende hüznümü hiç kimsenin bilmediði bir yerde/ dayanýrým…
Gökten melekler iniyor çaresizliðime… Masum bir yüreðin inþaatýndayým, Belki eskisi gibi deðil ama yine de bir parça yürekle koyulacaðým aþkýn yoluna… Haykýrýþlarým duyulmasa da hani hiç kimse beni anlamasa da/ düþeceðim Hayatta en çok buna sevineceðim: seven bir yürekte yaþlanýyorum ya, bu bana yeter!
—Sebepsizdi haykýrýþlarým… Varýlmayacak bir aþkýn yolunda kalsam da, var mý ötesi seviyorum iþte!
Emre onbey Sosyal Medyada Paylaşın:
emre_onbey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.