ASIL DOST’una DÖNÜŞTÜR…

Teselli bulmuyor gönül,Bahar’ýn ýlýk Yel’inden;
Ne þakrak kuþ seslerinden,ne sýcak Yaz Güneþi’nden…

–Ne mavi Gök,ne altýn Kum ne de yeþil tepelerden;
–Ne Akasya,ne Ihlamur,ne Erguvan ne Gül’lerden…

Gölgesinde dinlendiðim aðaçlarýn yeþilinden,
Ne Lodos’tan,ne Poyraz’dan,ne de günün Seher’inden…

–Ne Mehtab’ýn,ne Gurub’un, Yýldýzýn parlaklýðýndan;
–Hava’nýn güzelliðinden,Kumsalýn sýcaklýðýndan..

Ne güzelim Ninnilerden,ne Mani,ne Türkülerden;
Ne sevgilinin hayali, ne de içli Þarkýlardan…

–Seyrine doyum olmayan Denizin pýrýltýsýndan,
–Ne de hayat’ýn kaynaðý Güneþ’in ýþýltýsýndan…

Ne yýllarboyu yandýðýn gönlünün tek Güzel’inden,
Ne de salýnarak geçen imrendiðin Gelin’inden…

–Ne ýþýl-ýþýl Derenin, ne Koy’un sükûnetinden;
–Ne Çeþme þýrýltýsýndan,ne suyun serinliðinden…

Köhneleþmiþ yüreðime hiçbiri umut olmuyor !.
Yanýmda sen yokken GÜL’ÜM,bu beden huzur bulmuyor !..

Cemalettin,anla artýk !. Saydýklarýn tükeniþtir !
Dostlarý burda býrakýp,ASIL DOST’UNA GÝDÝÞTÝR !..
——-
Mehnmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-10.05.2012


Sosyal Medyada Paylaşın: