Yollardan sen koktun
Seni düþünürüm yýllardan sonra,
Nerdesin sen nerde sevdiðim kadýn,
Ölüm var derdim var, ölmeden uðra,
Yok’ mudur sevilen þefkatli yanýn.
Boþ sevda deðildi bendeki aþkýn,
Oldu’ mu þimdi bu, senin yaptýðýn,
Sen beni terk ettin, býraktýn kaçtýn,
Oldu mu bu þimdi, ah zalim kadýn.
Ne çabuk unuttun verdiðin sözü,
Ýnsanýn birazcýk, kýzarýr yüzü,
Geçmiþi hatýrla, yok sayma dünü,
Anýmdan utansýn, yalancý yanýn.
Verdiðin sözleri, düþün hatýrla,
Taþýnmaz yüklesem bin bir katýrla,
Seni kim beðenmiþ, de bu yanýnla,
Býrakýp gittin de, yabana vardýn.
Göz göze gelip de, izlerken seni,
Bakýþýn yakardý, kor gibi beni,
Þarkýlar türküler, söylerdik hani,
Bunlarý söylerken, kimdeydi aklýn.
Dün gittim seninle gezdiðim yere,
Sensiz bol, bol baktým, açan güllere,
Oturdum aðladým, zümrüt çimlere,
Acep ben aðlarken, yandý mý canýn.
Hani biz arþýnlar gezerdik yolu,
Dün gittim, o yollar hep insan dolu,
Açýlmýþ saçýlmýþ, her Allah kulu,
Yollardan sen koktun sevdiðim kadýn.
A.Yüksel Þanlý er
09 Mayýs 2012-05-09
Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.