AYRILIĞIN MAKAMI ...!

Yabancý deðil, tanýdýktýr,
Bizim illerin kýyýsýndan.
Siyah beyaz bir film gibidir,
Tarih boyunca yaþanan.
Hani,,
Çok sevdiðin hep uzaklardadýr,
Bir türlü kavuþamadýðýndýr.
Çoðu zamanda,
Ýçten içe yanan, bir türküdür,
Ayrýlýðýn makamý.
Derin bir kuyunun karanlýk ülkesinde,
Düþüncelerle yalnýz kalmaktý.
Uzak bir þehirde,
Yeni bir doðuþa baþlamak,
Gri kaldýrýmlarýn asfaltýnda,
Baþýboþ düþüncelerle yürümek,
Gölgenin izine rastlamadan.
Duraktaki bir çift sevdalýydý,
Mevsimin kýrçiçekleri,
Demet demet, aþkýn müjdecisi
Kokusu dað eteklerinden savrulan,
Kýrmýzý gelinciklerde yazýlý,
O, çaresizliðin tek adýydý.
Makamý ; Ayrýlýktan yana,
Gönül telinde, nice türküler yakmaktý.


Ýflahý yok, düþüncelerimin,
Belki de en güzeliydi,
Tuale mil çekilmiþ, kara kalem bir sevdaydýn,
Soluksuz kalmaktý, yaþamýn ötesine.
Sensiz karþýlamaktý,
Dudaðýndan süzülecek gün batýmlarýný.

Bildiðin gibiydi, uzak kentlerin yaðmurlarý
Þekersiz bir kahvenin acý buðusunda,
Tepeden týrnaða, ýslanmýþ duvarlarý,
Ayrýlýktan yanaydý, yüreðimin dargýn kalýþý.
Her ikindi vaktinde, yönümün allak oluþu.

Hayalinle çakýþmalarýmý,
Gün gibi hatýrlýyorum da,
Yere düþen gazete yapraklarýnda yazýlý,
Vedalaþmanýn yanýk hýþýrtýlarý,
Telefonu bozuk bir kulube,
Ne haber var, ne sesinden bir gazel kaldý.
Hep eve dönüþ yolunda buluyordum,
Yalnýzlýðýn esaretini.
Ayaküstü, iki kelimelik buluþmaydý,
Hikayenin baþkahramaný,
Gelip de esme diye
Kapattým, düþüncelerimi aralayan perdeleri,
Camda asýlý duran kara kaþtaki suretini.

Öyle bir rüyaya uyumalýydým ki,
Ýçinde sen olmamalýydýn.
Deðil , gönlümün kýyýsýndan geçmek,
Aklýmýn ucuna dahi gelmemeliydin.
Bir vagon dolusu bakýþlarýn
Gözlerimin rayýnda süzülmemeliydi.
Sensiz baþlamýþtý,
Kimsesiz gecelere, bekçi oluþum,
Umutsuzluðun, kapýsýna dikilen gözlerim.
Belki de en güzeliydi,
Bulduðum yerde býrakmaktý,
Olmayacak bir duanýn baþlangýcýný,
Enkaz yýðýnlarýna gömmeliydim,
Ýçten içe yanan bir türküdür,
Ayrýlýðýn makamý...
DÝCLE AYYILDIZ
Sosyal Medyada Paylaşın: