Kolayıma Gelmedin, Zoruma Gittin
“Yoldaþým! Zamanla unutulur bu kalleþ kahýr, diner acýsý ayrýlýðýn. Gidilecek uzun bir yolumuz var daha; senin için senden vazgeçebilirim. Bir boþlukta karþýlaþmýþtýk ilk kez, bir baþýma baþka bir boþlukta da yol alabilirim. Haydi, beni bulduðun eski, yalnýz sokaða býrak yine. Þimdi gitmek vakti… Biliyorum gitmek, bazen en çok kalmak. Ne olur; bu defa da giderken en çok kal ya da yanýnda en çok beni götür olur mu?” (A.Altunhan)
Bir kâðýda sýðar mý bir yürek?
Ya da bir yürek kadar büyük olabilir mi bir kâðýt?
Daha sana yaralarýmý göstermedim.
Kaldý ki ben,
Senden önce kendime tehlikeyim.
Üþüme diye çýkartmýyorum ceketimi.
Astarýnda paylaþmýþtýk ortak bir aydýnlýðý.
Gitmeseydin gözlerimin içinden okuyabilirdin adýný.
Biriktirme unutacaklarýný!
Oyuncak tabancalar kadar yalan,
Hüzündür yakama iðnelediðim yamam.
Hangi çýðlýðýma anahtar olabilirdin?
Beni bir gülle býçakladýðýn zaman…
Gitmiþsin iþte çekiþtirip durma adýmý.
Tülden bekleyiþler kýmýldanýyor ardýn sýra bil!
Ey gözlerimin arka bahçesi!
Bu daða týrmananlar düþer,
Seyredenler deðil.
Yitik bir aþkta uyuyakalmýþ,
Kýrýp kýrýp büyüttüðün yüreðim.
Meðer aþký yazýp yazýp satýrlara sýkýþtýrmýþým.
Öyle durulup durulup.
Oysa ölmek ve düþmek ne güzeldi,
Yârin gözleriyle vurulup…
Bir rüzgâr esse senden, geçmiþim üþüyor.
Sesin kulaðýmdan düþüyor.
Ben sadece,
Gidiþine dayanabilecek kadar ayaktayým.
Daha fazlasýný verme!
Ey yar
Böyle çok çorak bekledim.
Kolayýma gelmedin,
Zoruma gittin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kahraman Tazeoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.