Nice abes arzu kattým dileðe
Kader haklý; kýzamadým... neyleyim
Dertlerimi koydum ince eleðe
Musibeti süzemedim, neyleyim...
Hayat tezgâh, ben hep çile dokudum
Gözyaþýmda gece gündüz dert yudum
Hakk Kitabý hep tersinden okudum
Doðru rota çizemedim, neyleyim...
Duvar oldu tüm kapýlar yüzüme
Hüzün çöktü tellerime, sazýma
Gül bahçesi görünmüþtü gözüme
Bað bozulmuþ, gezemedim, neyleyim...
Kör talihim sanki dersin bir ece
Ýkramý gam, hep karanlýk, hep gece
Mahiyeti bir muamma, bilmece
Çok uðraþtým, çözemedim, neyleyim...
Dost bildiðim hâlim ile eðlendi
Derman diye yaralarým daðlandý
Bilmem neden basiretim baðlandý
Ömür bitmiþ sezemedim, neyleyim...
Mecit AKTÜRK
Berlin 07.05.2012