Tahrik

Býrakýn ince kavak seslerini þehrin içinde
paralar yaþlý kýzlarýn koynunda yatarken
býrakýn köprülerin üstüne yaðmur
ve basma perdelerden lânet bize.
Þaþýlacak bir dünyada yaþamaktý; öðrendik
þimdi külçeler yüklüyüz þaþýlacak bir biçimde
külçeler yüklüyüz ve çýkmak istiyoruz yokuþu
Sokaklar gittikçe katý bizim adýmlarýmýza
peþimizde bütün bahçeleri boþaltan ter kokusu
yankýmýz soyunup sevap rahatlýðý alýnan yataklarda
yürek elbet acýyor esvap deðiþtirirken
bizden artýk akmasý beklenilen kan da aktý
kovulduk ölümün geniþ resimlerinden.
Efsanelerden kovulduk
kan ve demir kelimeleri söyleyince
elbiseler içindeyiz, þehrin içinde
önümüz iliklenmiþ, ayakkaplarýmýz baðlý
kimsenin uykusunun fesleðen koktuðu yok
altýkýrkbeþte vapur ve sancý geç saatlerde
eski savaþçýlar vesair geçmiyor bulutlardan
çiçek alýp eve götürüyoruz
bunun bir delilik olduðunu bile bile
en ýssýz duygularýn ucunda karakollar
asmalarýn altý tuzak ve tuzak caddelerde
külçeler yüklüyüz, çýkmak istiyoruz yokuþu
gözler kýsýlýp bakýlýyor bize.
Biliniyor
bizim mahsustan yaþadýðýmýz
biliniyor
þarkýlarýn sýrasý bizde
biliniyor
hayat bizden razýdýr
biliniyor
otlarýn sarardýðý yerlerde güneþ
kurþunun deðdiði tende heves kalmýþtýr.




Sosyal Medyada Paylaşın: