Amentü
Ýnsan
eþref-i mahlûkattýr derdi babam
bu sözün sözler içinde bir yeri vardý
ama bir eylül günü bilek damarlarýmý kestiðim zaman
bu söz asýl anlamýný kavradý
geçti çývgýnlarýn, çýbanlarýn, reklamlarýn arasýndan
geçti tarih denilen tamahkâr tüccarý
kararmýþ rakamlarýn yarýklarýndan sýzarak
bu söz yüreðime kadar alçaldý
damar kesildi, kandýr akacak
ama kan kesilince damardan sýcak
sýmsýcak kelimeler boþandý
aþk için karnýma ve göðsüme
ölüm için yüreðime sürdüðüm ecza uçtu birden
aþk ve ölüm bana yeniden
su ve ateþ ve toprak
yeniden yorumlandý.
Dilce susup
bedence konuþulan bir çaðda
biliyorum kolay anlaþýlmýyacak
kanatlarý kara fücur çiçekleri açmýþ olan dünyanýn
yanýk yaðda boðulan yapýlarýn arasýnda
delirmek hakkýný elde bulundurmak
rahma çaðdaþ terimlerle yanaþmak için
bana deha deðil
belgeler gerekli
kanýtlar, ifadeler, resmi mühür ve imza
gençken
peþpeþe kaç gece yýllarca
acýyan, yumuþak yerlerime yaslanýp uçardým
bilmezdim neden bazý saatler
alaturka vakitlere ayarlý
neden karpuz sergilerinde lüküs yanar
yazgý desem
kötü bir þey dokunmuþ olurdu sanki dudaklarýma
Tokat
aklýma bile gelmezdi
babam onbeþli olmasa.
Meyan kökü kazarmýþ babam kýrlarda
ben o yaþta koltuðumda kitaplar
iþaret parmaðýmda zincir, cebimde sedef çaký
cebimde kýrlangýçlar çýlgýnlýk sayfalarý
kafamda yasak düþünceler, Gide mesela.
Kar yaðarken kirlenen bir þeydi benim yüzüm
her sevinç nöbetinde kusmak sunuldu bana
gecenin anlamý týkansýn diye ýslýk çalar
resimli bir kitaptan çalardým hayatýmý
oysa hergün
merkep kiralayýp da kazýlan kökleri
Forbes firmasýna satan babamdý.
Budur
iþte bir daha korkmamak için korkmaz görünen korku
iþte þehirleri bayýndýr gösteren yalan
iþte mevsimlerin deðiþtiði yerde buharlaþan
kelepçeler, sürgünler, gençlik acýlarýyla
güçbela kurduðum cümle iþte bu;
ten kaygusu yüklü aðýr bir haç taþýmaktan
tenimin olanca aðýrlýðý yok oldu.
Solgun evler, ölü bir dað, iyice solmuþ dudak
bile bir bir çýnlayan
ihtilal haberidir
ve gecenin gümüþ ipliklerden iþlenmiþ oluþu
nisan aylarý gelince vücudu hafifletir
þahlanan grevler için kahkahalarým küstah
bakýþlarým beyaz bulutlara karþý obur
marþlara ayarlanmak hevesindeki sesim
gider þehre ve þaraba yaltaklanarak
biraz aðlayabilmek için
fotoðraflar çektirir
babam
seferberlikte mekkâredir.
Ýnsanýn
gölgesiyle tanýmlandýðý bir çaðda
marþlara düþer belki birkaç þey açýklamak
belki ruhlarýn gölgesi
düþer de marþlara
mümkün olur babamý
varlýk sancýsýyla çaðýrmak:
Ezan sesi duyulmuyor
Haç dikilmiþ minbere
Kâfir Yunan bayrak asmýþ
Camilere, her yere
Öyle ise gel kardeþim
Hep verelim elele
Patlatalým bombalarý
Çanlar sussun her yerde
Çanlar sustu ve fakat
binlerce yýlýn yabancýsý bir ses
deðdi minarelere:Tanrý uludur Tanrý uludur
polistir babam
Cumhuriyetin bir kuludur
bense
anlamýþ deðilim böyle maceralardan
ne Godiva geçer yoldan, ne bir kimse kör olur
yalnýz
coþkunluðu karþýsýnda içlendiðim þadýrvan
nüfus cüzdanýmda tuhaf
ekmek damgasý durur
benim iþim bulutlar arþýnlamak gün boyu
etin ýslak tadýna doðru
yavaþ yavaþ uyanmak
çocuk kemiklerinden yelkenler yapýp
hýrsýz cenazelerine bine bine
temiz döþeklerin ürpertisinden çeþme
korkak dualarýndan cibinlikler kurarak
dokunduðum banknotlardan tiksinmeyi itiraz
nakýþsýz yaþamaklarý
silâhlanmak sayarak
çýkardým
boðaza týkanan lokmanýn hartasýný
çýkýnýmda güneþler halka daðýtmak için
halký suvarmak bin saçlarýmda bin ýrmak
ýhtýrdým caddeleri meðer ki mezarlarmýþ
hazýrmýþ zaten duvar sýkýlmýþ bir yumruða
fly Pan-Am
drink Coca-Cola
Tutun ve yüzleþtirin hayatlarý
biri kör bataklarýn çýrpýnýþýnda kutsal
biri serkeþ ama oldukça da haklý.
Ölümler
ölümlere ulanmakta ustadýr
hayatsa bir baþka hayata karþý.
Orada
aþk ve çocuk
birbirine katýþmaz
nasýl katýþmýyorsa baþaklara aðustos sýcaðý
kendi tehlikesi peþinden gider insan
putlarýn dahi damarýndan
aktýðý güne kadar
sürdürür yorucu kovalamacayý.
Hanidir görklü dünya dünyalar içre doðan?
Nerde, hangi yöremizde zihnin
tunç surlardan berkitilmiþ ülkesi
aðzý bayat suyla çalkanmýþ çocuða rahim olan
parti broþürleri yoksa kafiyeler mi?
Hangi cisimdir açýkça bilmek isterim
takvim yapraklarýnýn arasýný dolduran
nedir o katý þey
ki gücü
gönlün daðdaðasýný durultacak?
Hayat
dört þeyle kaimdir, derdi babam
su ve ateþ ve toprak.
Ve rüzgâr.
ona kendimi sonradan ben ekledim
piþirilmiþ çamurun zifiri korkusunu
ham yüreðin pütürlerini geçtim
gövdemi alemlere zerkederek
varoldum kayrasýyla Varedenin
eþref-i mahlûkat
nedir bildim.
1974
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.