Kötü Şiirler

1.

Senin çaðýltýn evladým
sen denizi düþününce uðuldayan sokaklar
açýk renk bir elbiseye yakýþan alnýn
sabah þehre henüz kamyonlar girerken
bir kadýn kývranýþýný hatýrlayýp kuduran
ve zaten
bu terli, bu tozlanan bulutlar altýnda bile
saklý bir yerlerinde bir þeyler parýldatan
senin çaðýltýn.
Seni marifetli sanacaklardý
karþýsýnda uçurumlar çaðýldamayan herkes
seni marifetli sanacaklardý
kalbini
rehnedebilseydin eðer.

2.

Uçsuz bucaksýz gözyaþlarý.
Dünyanýn týmarlanmýþ ruhlara teslim edildiði günlere ait.
Uçsuz bucaksýz gözyaþlarý.
Bir nehrin bir yüzyýla benzediði zamanlardan.
Yaþadýklarýnýn hepsi göçmen kuþlara
bütün sevdiklerini
çocuklarýn hepsine paylaþtýran bir dostumun
gözlerini karartacak kadar
uçsuz bucaksýz gözyaþlarý…

3.

Bütün müsveddelerimi yýrttým, göðsümün kýllarýyla
gövdemin kokusundan buharlaþýyor þiir.
Sana çok önceden, bir yaz sonu, bir parkta
sýkýlmýþ yumruðumu ýsýrarak
buna benzer bir þeyler söylemiþtim
milât yok
demiþtim, milât yer almayacak hayatýmýzda.
Ýþte bütün müsveddelerimi yýrttým
iþte artýk göðsümün kýllarýyla
gövdemin kokusundan buharlaþýyor þiir
iþte onlar artýk saçlarýn kadar Boþnak
karþýlýksýz mektuplarým gibi yepyenidir.


Sosyal Medyada Paylaşın: