İçimden Şu Zalim Şüpheyi Kaldır Ya Kendin Gel Ya Beni Oraya

Aðzýnýn bir kývrýmýndan cesaret bularak
ter yürekte susayýþlar yaratan yaðmurlara açýldým
kalmýþsa tomurcuklar önünde sendeleyen çocuklar
kalmýþsa bir kaç ýsrar ölümle yarýþacak
onlarýn yardýmýyla dünyamýza acýdým.

Dünya. Çýplak omuzlar üzerinde duran.
Herkes alýþkýn dölyataðý bersalarla aðulanmýþ bir dünyaya
Benimse dar
çünkü dargýn havsalamýn
gücü yok bazý þeyleri taþýmaya.
Önce kalbim lanete çarpa çarpa gümrah
sonra kalbim gümrah ýrmaklarý tanýmaktan kaygulu
sakýn Styks sularýnýn heyulasý sanmayýn
er gövdesinde dolaþan bulutun simyasý bu,
biraz üzgün ve Ömer öfkesinde biraz
öyle hisab katýndayým ki katlim savcýlardan sorulmaz
ne kireç badanalý evlerde doðmuþ olmak
ne ellerin hýrsla yaban tutuþu
ne fabrikalarda biteviye üretilmekte olan kahýr
dev iþtihasýyla bende kabaran aþký
yetmez karþýlamaya.
Ýnsanlar
hangi dünyaya kulak kesilmiþse öbürüne saðýr
o ferah ve deliþmen birçok alýnlarda
betondan tanrýlara kulluðun zýrhý vardýr
çelik teller ve baruttan çatýlýnca iskeletim
þakaklarýma dayanýnca güneþ
can çekiþen bir sansar edasýyla
uðultudan farkedilmez olunca konuþtuðum
kadýnlarýn sahiden doðurduðuna
topraðýn da sürüldüðüne inanmýyorum
nicedir kavrayamam haller içinde halim
demiri bir hecenin sýcaðýnda eriyor iken gördüm
bir somunu bölünce silkinen gökyüzünü
su içtiðim tas bana merhaba dedi, duydum
duydum yaðmurlarýn gövdemden aðdýðýný.

Sen ol küçük bir kývrýmdan, bir heceden
aþk için bir vaha deðil aþka otað yaratan
sen ol zihnimde yüzen daðýnýk þarkýlarý
bir harfin baþlattýðý yangýn ile söndür
beni bir ses sahibi kýl, kefarete hazýrým
öyle mahzun
ki hüzün ciltlerinde adýna rastlanmasýn.

1975


Sosyal Medyada Paylaşın: