Ulu -orta

I

düþen bir yapraða baðladým hayatýmý
olsun artýk diyorum ne olacaksa
paralý bir asker miyim neyim
ekleyip duruyorum sabahlarý akþamlara
ve kendimi arýyorum meþgul çalýyor
gerçi söylenmez böyle þeyler uluorta
aþk diyor baþka bir þey demiyor kalbim
nasýl bir dostluk ki bu, hem kadim
hem de mayhoþ elma tadýnda.

sorma,
elim kýrýlsýn bir daha
dokunursam güneþe.


II

kendimi de koysam ayaðýmýn altýna
yine de yetiþemiyorum ey aþk,
omzunun hizasýna.
çünkü bende birikiyor her þeyin tortusu
ve ayaðýný kaldýrýyor dünya, konuþurken benimle.
budanan oðullar gibiyim sessiz ve narin
nereye konsam geri sayým baþlýyor
kurcalýyor beni bir çýraðýn elleri
ah, unufak olsam ve desem ki
aðzýn tat görmesin hayat
kandýrdýn beni.

sorma,
üstü açýk araba
dünya dediðin.


III

kýlpayý kaçýrýlmýþ bir þeyin
býraktýðý ardýnda
neyse oyum ben.
yaralý serçe, benim için dua et:
gök bir kayalýk gibi þimdi üstümde
dr þükrü öncüoðlu’ndan üç ayda bir reçete.

sorma,
yangýn sönseydi suyla
denizler her akþam böyle yanmazdý.


IV

acýyan bir þeyim ben buradan çok uzaklarda,
ve koskocaman bir hansýn sen uðraþma bu çocukla
çünkü nasýl bir þey biliyorum itin taþtan korkmasý
bir yastýk arýyorum kuþ seslerinden
mühim deðil sonrasý.

sorma,
siliniyor her þey, hatta uçurtma
takýlýp kalýyor göðe.


V

yakar top oynayan melekler gördüm güneþle
ve büyük çiftçiler, daðlarý biçen
yolundaydý her þey ben bile yolundaydým
ama
kýyýya vardýðýmda kendimi unuttuðumu anladým
karþý kýyýda.

sorma,
kaldým altýnda
devirince kitabý.


VI

þiirler söyledim belki duyarsýn diye
çýðlýðýydým içinde dilsiz bir þehzadenin
sana seslendim durdum bu küçük odadan
acýmý duy, sensin pusulam benim
ki dünya
silinmiþ bir harita
gibi yabancý bana.

sorma
usulca uzandýðýnda
bir ceset oluyorsun öpüldükçe þýmaran.




Sosyal Medyada Paylaşın: