iþte yine günün belini kýrýyor akþam ve sen kýrlara benzersin günün bu saati çýkarmamýþsan çiçekli elbiseni.
I
hatýrla ve sýký tut: korkardýn küçükken serçe parmaðýn uçacak diye elinden. diðer çocuklara benzerdim bense benzemesi gibi, bir çinlinin diðerine.
II
þaþkýným, þehir açmýyor beni ve namým yürümüyor burada çünkü tuhaf burada her þey; denizi sel basýyor hayret hayret þehir sýðmýyor taksiye ve terör estiriyor rüzgar kaldýrýyor daðýn eteklerini bile.
ve burada sensiz bahar hem yatalak hem öpmeden geçiyor bir jeton yanaðýma getiriyor da yanaðýný kokunu rüzgara salsan bana getirmiyor.
III
yoksun ya güvercin avlýyor avluda kedi kýzlar gülüþüyor bahçede gül üþüyor –gül üþür- yoksun ya, bezden anne yapýyor öksüz öpmek için kendisine.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Tenekeci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.