ŞU KARANLIK ŞEHİRDE

çocuklar hep masallarla büyütüldü
soysuz þehirlerde

pamukþekerlerle tatlandýrýldý dillerdeki acý
soysuz ellerde

hep ayný ninniler söylendi kulaklara
asýlsýz sözlerle

hep pembeler giydirildi cicili bicili
renksiz hayallerde

ve
çocuklar da büyüdü, hörgüçleri de
yalanlarla avutulmuþ, ürkek güvercin kalpleri de

korku...
koku...

kokuþmuþtu þehirler
insanlarýn hortladýðý yüzlerde
bahar gelmeden biterdi
çürümüþ gözlerde
sözler de

pembeler tozdu
savrulan zifiri geceye
çocuklar zamanýn çarkýnda
öðütüldükten sonra
ne kaldý geriye
þu karanlýk þehirde...
Sosyal Medyada Paylaşın: