Deneme

Suskun aðýtlarda saklanan yankýlardý adýn
Bir þairin istediði tek þeydin
Benimse istenmezliklerde peþim
Bu ne biçim deðiþim.

Bir çoçuðun yankýsýydý, peþin sýra gelen
Kandýrýverdin bir þekerle
Ah Yalancý Bahar!
Yalandý adýn gibi oynanmýþtý…

Suskundu yüzüne yüzüm
Hani konuþamazdým ya karþýnda
Olmadan hüznüm…
Gülümserdim hani içimdeki cerrahlara inat
Sen vardýn ya, gerisi avare!
Saplansa da býçaklar, durmadan usanmadan
Göðsüme ve dursa can hep olduðu yerde…
Olsun ona da olsun! Sen varsýn ya…
Yalancý da olsa gelmiþ ya bahar
Gerisi avare…


Son demlerini vuruyordu belki de hayat
Sahi yalan deðimliydi ki þu hayat
Ýlk baharým gibi yalandý o da
Sen hayatýmdýn, yalandýn…
Vakit mi ki gelen? Ha bire öttürüyor düdüðünü tren
Son sirenleri bu anýlara kalmak için…

/her ilkin bir sonu vardý. Ve her baharýn gidiþiyle beraber ölüme giderdi çiçekler, topraða…/


Son sirenler çalýndý
Vakit tamamdýr nabýzlarda
Maviydi rengi topraðýnda çürüttüðün çiçeklerin
Gözlerindi ölüm, ölüm topraktý…
Yitikti gül menekþeleri, yýl olmuþtu yiteli
Bakamadýðým gözlerindi topraðýnda biteli…

Olamadýk çölde biten bir ot kadar
Solamadýk daldan düþen bir çiçek gibi
Kahretsin ki duruyor hala
Hey çocuk vaktin gelmedi mi?
Ne duruyorsun hala?
Nerede sirenler, o da mý yalan?

//bir dua ki dökülen ana dilinden, yitirirken çocuðunu, vurulurken can evinden//

Korkuyorum!
Sonu gelmeyen sonsuzluktan korkuyorum.
Þirk çemberi sarmalamýþ dört yanýmý
Kaçamýyorum!
Þek mi sarartan seni ey kalbim
Bir türlü kurtulamýyorum
Ýliklerime kadar iþlemiþ, korkuyorum anne
Bir dua vursa ellerin
Diyemem ki annem diyemem
Gül menekþelerinin çürüdüðü toprak benim deðil ki
Geçmiþten, eskiden kalma, çoktan ekili…
Bu kadar basit deðil!
Öyle bir hal ki
Birinci halin bile imkansýz kaldýðý
Öyle bir hal ki
Hayallerden dahi def etmiþ sevdiðini
Dualar sessiz geçer olmuþ, kapýsýnda bile istenmemiþ
Öyle bir hal ki
Her þeye raðmen gene de Baharistan da yitmiþ…


7 kasým pazartesi 01.17

Sosyal Medyada Paylaşın: