günler ýslak Güneþ kýrýktý sen mevsimden çekilir iken Kýþ üstüme örtülüyordu yokluðun benliðime yabancý bir soðuktu üþüyordum içimdeki özlemine gözüm gibi bakýyordum kendimde
aðlamak ise çare yer, gök arasý kirpik meþelerinden daha yakýndý bölünmüþ çocukluðuma
aþýnmýþ geçmiþ giz yarýna sürme çeker iken kýrlaþmýþ kuþkun’la dilinde ki artýk cümlelerin hudutlarý bitmiyordu sýkýþtýrdýðýn zamana hamile kalýyordum ve rahim bir türlü çocuk tutmuyordu iþte yüzümde ki duvar ondan boyasýzdý
üstüme giydirilen ömür pusulasýz ve eskiyordu Tanrýnýn dudaklarýndan gecenin karanlýk diline düþmüþtü çokluðum azalamýyordum zamandan bir türlü nedense!!!
03/05/2012 Çorlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Niyazi Gül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.