başka bir şansım olsa

iki satýr kadar yakýn sanýyordum seni
gün geçtikçe anlýyorum
kitaplar hatta kütüphaneler kadar uzaðýz...

baþka bir þansým olsa
aþýk olmazdým.
sevmezdim kendimden çok seni
burkulmazdý yüreðim her kapý kapanýþýnda
gidiþin de gelmezdi aklýma.
baþka bir þansým olsa bülbül olup yanmak deðil
martý olup denizin kokusunda
süzülmek isterdim vapurlarýn arkasýnda...

baþka bir sansým yoktu
teslim oldum sana.
kalbimi verdim
al dedim ömrümde senin olsun
iþte o gün öldürdün,
kanatlarýmý koparýp
uçuruma býraktýn beni.

önce sen gittin,ismin gitti
sonrasýnda kokunu da aldýn benden
nefes alamaz oldum.
ardýndan isminin anlamý terk etti beni.
alýþýðým gitmelere de
bu kadar çok kelimenin beni bir kenara atýp gitmesi
bu sefer aðýr geldi...

anlam veremediðim her duygunun
gün geçtikçe özlemek olduðunu anladým
ve her gece sana biraz daha yaklaþabilmek ümidi ile
bir kaç satýr daha yazdým...
kitaplarý
kütüphaneleri doldurabilecek kadar...

hatýrlamak için unutmak gerek
benim biraz içim sýzlar
gözlerim dolar
ama sen
aklýna gelirsem eðer
ne olur gülümse...

hayatýma renk veren gözlerindi
yoksun karanlýkta sakladým aþkýmý
gökkuþaðý olur da gelirsin diye
yaðmur olup akýttým göz yaþlarýmý...


Sosyal Medyada Paylaşın: