kederi neþesinden çok bir zamanýma
denk geldi
hayat.
üzerime sýmsýký yapýþtýrdý
pençelerini
ve ben
bu rüzgarlý akþamda
uçurtma yaptým
uçuruyorum dertlerimi.
gözlerim yaralý…
yaralarým taze…
artýk hiç bir þey eskisi gibi olamayacak
bu kentte.
köþe baþlarýný mesken tutmuþ
anýlar
kazanacak savaþý,
sen deðil.
ansýz dakikalarda gözümün kaydýðý
saatimin de pili bitmiþ,
hep hayatýmý sensizlik geçiyor.
mümkünü yok artýk
baktýðým her an ýslak…
yaþanmýþ gerçeklere
olmamýþ yalanlar ekliyorum.
kendimi kandýrmaya bile razýyým
yeter ki inanayým.
bir anlamý olmalý
gidiþlerin
zamansýz çöküþlerin altýnda
kalmamalý insan.
sahi
gidenlerin arkasýndan
ne zaman üzülünmez ki,
hangi gidiþler vakitli…
aramayý býraktým mutluluðu
o çok istediðim
hiç bulamadýðým kitap gibi.
her kitapçýda ayný yalan:
“elimizde mutluluk kalmadý, beklerseniz getirtiriz bir ömür sonra…”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.