ey ! gönül sahibi dost
sana sesleniyorum; gel
bana uzat elini
þuh karanlýklardayým gel
gönlüm çöl fýrtýnasý
duygularým paramparça
duyar mýsýn haykýrmamý
derin kuyulardayým gel
görmüyor aþký gözüm
duyularým hep kapalý
duymayý öðret bana
hakký duyamýyorum gel
zahirde kahýrdayým
elim baðlý kapýndayým
yüz çevirme ne olur
seni bulamýyorum gel
bir görsen devranýmý
ayaklarým benim deðil
ellerim yad ellerde
elin tutamýyorum gel
suyum kurudu özde
dallarý kýrýk aðacýn
yeþeremem nefessiz
nefes alamýyorum gel
bir sözünle gülerim
cennetim olur geliþin
cehennem de duramam
sensiz olamýyorum gel
gül aþkýna aþýðým
güller þahýný ararým
aradýðým sensin sen
ýssýz kalamýyorum gel
geceme ay vursa da,
tenime þems olur musun
þems’ine kurban olam
aþksýz duramýyorum gel
meczup olmak bu ise
mecnunun olmak istemem
bendine vuran suya
sonsuz dalamýyorum gel
beni bende býrakma
ben beni sen de bulurum
seni bana zehr etme
sensiz ölemiyorum gel