Aþk hepimize ölümün fragmaný olarak gösterildi elbet.. Ve biz bunlarý birde sinema salonlarýnda izledik o insanlarla... Öptük ve ellerini tutarak, kýyasýya sevdik...
Hatta seviþenlerimiz bile oldu aramýzda... Fragmanlarýn bir karesini bile görmeden,seviþenler... Ýþte onlar yolu önceden göremediði için teker teker düþtü sýrattan..
Þimdi bunlarý, sevilebilecek en üst noktadan yazýyorum sana, Carna.. Buradan bakýnca tüm geçmiþim gözüküyor.. Daha önce tanýdýðým birçok siyah saçlý kýz, bazýlarý renkli gözlü, kirpikleri uzun ve kaþlarý kalkýk... Hepsini görebiliyorum.... Ellerini hiç býrakmadýðým ve film aralarýnda öptüðüm günleri vardý onlarýn.. Camlarýnýn altýnda geçen gençliðimi görmüþlerdi, kavgalarýmý... Sarýlarak verdiðimiz her pozda, film yanardý.. Þimdi,bedenleri.....
Düþülebilecek en dip noktadan gülümsüyorlar, merhaba !
Ellerimiz terlemiþ ve sarýlmýþken hazýr, dudaklarýmý yapýþtýrarak alnýnýn çatýna, poz verelim Carna... Ve dua ederken film yanmasýn diye, anlatalým onlara..
Bakýn; Aþk böyle birþey deðil.... Yatak odalarýnýz kadar sýcak bir iklimi yok o beraber girdiðimiz deniz sularý gibi, alýþana kadar soðuk,üþürsünüz.... Yanýnýza bir kaç kýþlýk alýn,içine girip ýsýnabileceðiniz ucuz insanlar hatta..
Bakýn; Aþk böyle birþey deðil.... o her zaman gülümseyip, gamzeler oluþturmuyor yanaklarýnýzda.. Beraber izlediðimiz komedi filmlerini aratýr size, aðlarsýnýz.... Yanýnýza bir kaç mendil alýn, burada bakireliðinizle doðacaksýnýz...
Cehenneme ramak kala gülümsüyorsunuz, merhaba!
Sýratýn ortasýndan, kalbime doðru kýrýyorsun direksiyonu Carna.. Dinle; Bu kadar yeter diyerek tut elimden þimdi.. damarlarým týkanana dek ve kemiklerim kýrýlana dek, sýký...
Bence þimdi sende herkes gibi deðilsin.. Çünkü, dinle; Onlar; nisan yaðmurlarýyla sürüklendiler ve karþýlarýna çýkan ilk daldým,tektim.. Tutundular boynuma.. Sen; Bir kýþ soðuðunda, sýcak ve ýlýman iklimlere kanatlanmadan diðerleri gibi, buz tutmuþ bir kalbe, demli bir çay tadýnda, annemin ördüðü yünlü bir atký gibi tutundun boynuma....
Ve dinle; Ben avuçlarýmda babamý öldürdüðüm gün kapattým gözlerimi o’na... Topla yaralarýmý þimdi, arka cebime yerleþtir.. Her oturmaya çalýþtýðýmda, basur gibi saplansýn zihnime, Taa ki; kýrkýna kadar... Yas tutalým ve hatta oruç, kýrk gün... Her gece yarýsý saçlarýn belirsin cam kenarlarýnda ve ismini haykýrayým.. Çünkü derler ki; Bir þeyi kýrk kere söylersen, gerçekleþir...
Bugün kýrkýncý gün say ve Gel...
Onur Budak Sosyal Medyada Paylaşın:
onurbudak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.