Yaðmurun sýnýrý yok. Siyahlar giyen kadýn misali yas tutuyor gökyüzü… Uyuyor kedi yaðmurun ýskaladýðý pencere pervazýnda. Uyuyor kadýn aþký ýskaladýðý yabancý yataðýnda. Uyuyor çocuk sevginin ýskaladýðý yatakhane ranzasýnda. Uyuyor kumarbaz talihin ýskaladýðý oyun masasýnda. Ve ben uyuyorum seni ýskaladýðým þehrin sokaklarýnda.
Deri sandalet giyen sarýþýn kadýn kaldý mý? diye düþünürken yaðmur indiriyor tekrar. Camýn arkasýnda uzaklarda bir adam yaðmura aldýrmadan kuma saplýyor küreði. O ben olmadýðým için þanslý hissediyorum.
Derken kalýn su dalgasý giriyor aramýza ve ne varsa alýp götürdükten sonra damla damla çekiliyor gökyüzüne…
Ýnce hassas kadehtir ruhum þiirle dolan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
iveysi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.