Berrecân VIII

ve Rabbim bana aþký emretti Berrecân

gönlümde ateþ halkalý zincirler
biliyorum hâlâ kendimdeyim
biliyorum ey aþk
aslýnda sen yoksun

beraber adýmlarýz Tur-u Sina’yý Musa’yla
beraber arþýnlarýz Mýsýr’ý, Kýzýldeniz’i
beni andýkça aðlar asuman
hiç kimse sona býrakmaz beni
firavun gözbebeklerime bakarak can verir
Ýsa’nýn iksirli nefesi içimde hâlâ saklý durur
Yediler uyur, Yediler dirilir þanýmla benim
benim varlýðýmla bütünleþir bölünmüþ ruhlar
benim adýmý anarak baþlar âþýklar her söze
bazen gaybýn latifesi
bazen yandýkça koru tazelenen yara olur bedenim
ben ki beþerin en asil vebali
günah dokunmaz bana
altý bin yýldýr hâlâ buluða ermemiþ bir çocuðum iþte
çünkü benim adým aþk Berrecân

nice nice feryatlar yakýlýr ardýmdan
sýzlar ya insanýn can kýrýðý
kanar ya hayalleri pencere kenarýnda bekleyen kýzlarýn
en onulmaz yaradýr adým
en büyük yalancýsý beni yitirenlerin
belki ben talan edilmiþ bahçeyim
ama hâlâ çözülmemiþ muammayým
kimine nâr kimine nur
oysa yeryüzündeki en aþikâr sýr benim Berrecân
kendini görür bana bakanlar
yaþar kendini beni yaþadýðýný sananlar
varsam varým, yoksam yok
daim ilk günkü gibiyim bir yürekte
ben gelirken sevinilen, giderken aðlanýlan
ben hiç büyümeyen bir çocuðum iþte
ben, beni bilenlerin çocuðuyum Berrecân

þairler benim iþtiyakýmla avare
benim tutkumla yüreklerde kum fýrtýnasý
ýþýk benim, ateþ benim Berrecân
ben herkesin olacaðýna inandýðý hayali
bazen Musa’nýn nazý
bazen Ýbrahim’in niyazý
kuyu benim, zindan benim, Yûsuf ayna
O’dan baþka her þey bir vaveyla
O’dan geldim baþka kime giderim Berrecân

insan ki en büyük yanlýþý kendine yapan deðil midir
insan ki güzelliðe meftun, güzele râm
oysa en Güzel’e kör, en Güzel’e nankör
nisyan akar damarlardan elestte verilen sözlere inat
karanlýk örtmez üstümü Berrecân
ölüm uðramaz bana
çünkü benim adým aþk Berrecân aþk

daðlardan ýrmaklar akar
su sýzar kayalarýn arasýndan
kimine can kimine canan olan sýr
en Sevgili yâre götürür beni de
en Sevgili’nin incinmesin diye ayaklarý
baðrýna yerleþirim topraðýn
Uhut’ta Talha’nýn elleri olurum
Sümeyye’nin, Yâsir’in parçalanan bedenleri olurum
bulut olurum çöllerde
göðe açýlan mübarek ellerde dua olurum
yaðmur yaðmur serinletirim muhacirleri
bir kütüðün göz pýnarý olurum minberde
ben ki Ali’nin ellerinde Zülfikar
kýrarým O’na uzanan kirli elleri
ben Berrecân beþerin en asil kararý
günah dokunmaz bana
altý bin yýldýr hâlâ buluða ermemiþ
bir çocuðum iþte Berrecân

gönlüme ateþ halkalý zincirler düþtü Berrecân
oysa hâlâ kendimdeyim
aklým, þuurum, kalbim yerinde.
biliyorum ey aþk
sen bendesin, ben sende!
ve bir gün Berrecân
daðlardan ýrmaklarý, ovalardan nehirleri alarak
Dicle olarak, Fýrat gibi salýnarak
Nil gibi çöllere suyu hatýrlatarak
ulaþýrsýn rahmetin ebedi okyanusuna
ben yine meczup, yine baþýboþ
ben yine seninle uyurum Berrecân
sesinle uyanýrým her sabah


Zafer Þýk
mayýsgünlüðü2012

Sosyal Medyada Paylaşın: