TAMDA ŞİMDİ SEVME VAKTİ
hiçbir duygunun eþiðinde ayrýlýk yokken
bir bahar telaþýndan korkarsýn son’dur diye
menekþelerin kucaðýnda uyanmak var sabaha
ve sen hala ayný dünde kalansýn.
gözlerinin ferini yitirmene sebep tek o insan mý ?
ne diye hala geçmiþle göbek baðýný koparamadýn ?
anlamsýz karmaþalarýn çocuðu bu kader !
ve ömür, uykusuzlarýn toplamý
yaþanmýþlýklarýn ya da yaþanmayanlarýn deðil.
ben yalnýzlýða hasret geceler de bilirim
o’na hasret olanlarda...
ama þiirlerimin hepsi bana ait ,ruhuma
deðil bir anýya.
bahar yeþili gözlerini andýrmýyor
en azýndan öyle varsayýyor bu kadýn.
üzerinde silkelenmiþliðin verdiði dinginlik
ve yýllarýn þarap misali býraktýðý güzellik.
þimdi yeniden sevilmek vakti.
býrakýþlarýn ardýna sinmenin deðil.
seviþmenin deðil sevmenin vakti.
saçlarýný rüzgarýn koynuna salýp, mutlu olmak vakti.
þimdi kendini yeniden sevme vakti.
geçmiþi hatýrlama deðil ,bu þiir eskiyi silmenin derdi. elis özer
02.04.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.