Hayatın Zehir Zıkkım Halleri
Keþke hiç büyümeseydim
Rüzgar ellerini saçlarýmda dolaþtýrýrken daha huzurluydu benliðim
Yüreðim oyun arkadaþlarýma aitti
Ve en çok payda ’annemindi’
Keþke hiç hayatýn zehir zýkkým hallerini görmeseydim...
Uçurtma uçururken delice,
rüzgarýn savurduðu uçurtma,yüreðimi çýlgýna çevirirdi
O kadar çok severdim ki rüzgarý
Aslýnda onun yapraklarýn düþmesine sebep oluþuna aldýrmazdým
Çünkü rüzgar sadece benim arkadaþýmdý...
Nereden bilebilirdim ki
Hayatýn da beni aþýk olduðum uçurtma gibi savuracaðýný
Þimdi annem tanýyamýyor dizinde uyutup
Yüreðinde büyüttüðü kýzýný
Salýncakta sallanýrken gülen gözlerimin
Neden ve nasýl yaþlara teslim olduðuna hala bir kaný getiremiyor
Paylaþamadýðým tek þey sevdiklerimken
Ellerimle onlarý yüreðimden kovup;
Kapýlarýma kilit vurduðuma inanamýyor...
Çok severdim önceleri,
yüzüme masumca yaðdýðýna inandýðým yaðmuru
O’nun sokakta kalmýþ insanlarý hasta ettiðini
Sýrýlsýklam hayata teslim ettiðini öðrenene kadar
Aslýnda kýrgýnlýðýmýn sebebi,
Güvendiðim,sevdiðim her þeyin zarar verici yanýný görmemdi
Kýzgýnlýðým kendime en çok
Gözlerimi yalnýz iyiliðe doðrultup,
kalp gözümü kapayýþýmdandý yaralarým...
Þimdi ne saçlarýmda dolanan rüzgar,
Ne de masum yaðmurlarým var
Görmek istemediðim sýrýlsýklam hayata teslim edilenlerdenim
Ve kilit vurduðum kapýlarýmýn ardýnda
Yalnýzlýðýma esirim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.