Susamýþtým sevgiye dünyaya açtýðýmda gözlerimi Ciðerlerim ilk nefeste acýyýp aðlamýþtým Susuzluðumu ilk anne ve babamla giderdim
Hani yaþanmaz ya sadece suyla;sonra acýktým...
Ve hayatý yuttum açlýðýmý gidermek için Kursaðýmda takýlýp kaldý hayat Nefes aldým,ciðerlerim kabulleniyordu çünkü Susadým,acýlarýn þarabýný içtim kana kana Ama bir daha hiç acýkamadým Çünkü hayat yaralamýþtý zaten boðazýmý Týka basa doldurmuþtu vefasýzlýklarýný boðazýmda...
Ellerimi uzattýðým her dal kurumuþtu zaten Yüreðimi attýðým her aþk solmuþtu dalýnda
Ve öðrendim; Açlýðýmý hayatla bastýrmayacaktým asla...
Çünkü hayatla bastýrdýðým açlýðým Gözyaþýna dönüþüp yine týkanacaktý kursaðýmda!
Sosyal Medyada Paylaşın:
berivancngz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.