Ölüyorum sana ben sevgilim,
Daha topraða deðmeden baþým.
Yangýnlar kaynýyor bedenimde.
Görülmeyen bir ateþte yanýyorum
Sarhoþluðum saf bir madde deðil.
Yalnýzca sen aþkým...
Izdýraba kürek çekiyor gözlerim
Alev, kan ve çile, özlem
Tutuklanýyor beynimde anýlarým
Kadersizliðime çekiyorum aþkýmý
Bedbaht olabilirim
Lakin meyus deðil yüreðim
Bilseniz ne fýrtýnalar inip çýkýyor beynimde
Bir vaveyla kopuyor, içten vaveyla.
Karanlýk bir an
Sesiz bir ölüm...
Kancýkça kurulmuþ bir pusun esiriyim sanki
Umutluyken daha kaybetmiþim benliðimi
Alýp, gidesim var þehri bilinmez bir diyara...
Ölmek sevmek gibidir...
Henüz yaþýyorken,
Yanýyorken,
Sýzlanýyorken…
Karanlýða çýðlýktýr; aþk kokusu
Mazisi kuruyan bir yaðmur yapraðýdýr
Kýþýn sert acý taþ misali
Kývrým kývrým, upuzun gelir sana zaman.
zaman belki yoktur:
olsa bile yalpak yalpak.
Beklemek, halden düþmüþ,
Yol deðildir, senin çizdiðin yol...
Aç da perdeyi, bir bak
Dünya kararýyor mu, yoksa bitiyor mu…