Çetin bir aþk sonrasý Bitmiþ demenin aðýrlýðý Sarar bedenini; Dimdik dursan bile, Kambur eder yüreðini…
Soranlara; Seviyorum hala dersin… Aslýnda bu, Gururudur Yaðmalanmýþ ruhunun…
Nasýl dersin kendi kendine; Kýzgýn demir mi aþk? Kör kýlmýþ gözlerimi böyle…
Kedere sefa yaþatmýþým sanki Baharýn, O sümbül kokulu vakitlerinde…
Yüreðimin alýn yazýsýný Lekelemiþim, Bayat bir büyünün dudaðýndaki Bir isim ile…
Düþünceler Ýþte tam da böyle Bir kurt olur, Kemirir seni her saniye... Aslýnda bu, Hazin bir son Yüreðinin özgeçmiþinde… Nasýl bilebilir ki gözlerin? Þimdi, haydi bunu söyle…
ZUHAL ERASLAN Sosyal Medyada Paylaşın:
cancer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.