Dünyaya geldiðim gün "merhaba" dedim kýþa
Yanýlýp adres sordum; sürüldüm en yokuþa
Bir serâbýn ardýndan yol aldým koþa koþa...
Güneþten iz ararken âfâkýn giz´lerinde
Kaybettim gençliðimi çile dehlizlerinde.
Dediler, "hayat denen; acý, gözyaþý, keder"
Razý oldum payýma; dedim "eyvallah kader"
Artýk umrumda deðil, "o ne dermiþ, bu ne der"...
Rabbim ne der, derdim o; gaye Hakk’ýn rýzasý
Korkutan ölmek deðil, kalbimin arýzasý!
Aðuydu sudur sanýp yudum yudum içtiðim
Sýrat gibi yollardý üzerinden geçtiðim
Düþman çýktý dost bilip fazla fiyat biçtiðim...
Kaç düðümdü kim bilir ruhumu yoran çile
Çözdüm elhamdülillah; hem lâyýk-ý veçhile!
Yýllar bir bir erisin, tükensin bir bir aylar
Dünya, üç adýmlýk yol; git gel hep ayný say’lar
Tamahkâr olanlara kalsýn köþkler, saraylar...
Son nefesle son bulup kapandýðýnda "defter"
Ardýmdan bir "Fatiha" okuyan olsun yeter.
Topraðýn kucaðýna uzanýnca naaþým
Ancak o zaman diner geme gelmez telaþým
Eksik olsun, istemem; olmasýn mezar taþým...
Kanaatkâr beþere yeter üç güzel kelam
Besmele, sabýr, þükür; zenginlik bu vesselam...
Mecit AKTÜRK