Diþlerini nane þekeri gibi yediðim, üzerinde dudaklarýmýn yürüdüðü o harika bacaklara sahip kadýnlar ve sayýsýz geceler þimdi nerede?
Sanki hiç yaþanmamýþ yüzlerce saat binlerce dakika ve zamaný tutamadýðým mutluluk saniyeleri...
Muhtemelen baþka erkeklerin yanýndalar þimdi olmasý gerektiði gibi. Bazen uyanýyor ve yanýmdaki kadýna bakýyorum. “Kimsin sen? Git Buradan.” diyorum ona. Duymuyor ya da duymazdan geliyor horlama sesi artýp azalýrken…
Yanýna oturan herkesin senden önce indiði uzun yolculuk yalnýzlýk… Baþýmý çeviriyorum. Koltuk boþ, yine.
Sosyal Medyada Paylaşın:
iveysi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.