ayýn þavký vuruyor aðaçlara
aðaçlar suskun, derdini döküyor yýldýzlara
gece; kara benizli bir çingene
derlediði rüzgarlarý býrakýyor avcuma
üþüyor ellerim,
bu poyraz çok bana…
sataþýyor kaldýrýmlar yine yollara;
gölgeleri kim kapar bu yalnýzlýkta
karanlýkta, kopuk kaderler bulamaz yolunu
kesiþmiyor düþlerde bile yollarýmýz onunla…
tükenen sevgiler beliriyor çatýlarda
intiharlarý çok yakýnlarda
gece; kara benizli bir çingene
yak diyor bir efkar,
yakýyorum ucunu,
çekiyorum içime
doluyor ciðerlerime/ yüreðime
bu kahreden duman çok bana…
( Dilek KARSLIOÐLU )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.