...
muhakemeye bile gücüm kalmamýþ
heyhat belki bu son radde
o deðil de gücüme gitti
bu en son mahkeme...
bir þeyler, belki, biraz var mýydý?
kýþ günü güneþi görüp zamansýz çiçeklenen dallarcasýna
ruhumu kanatlandýran bir bakýþ
bir yanýlsama
bir yalan
yoksa bir talan mýydý?
kaç kere attým kendimi kuyulara
suya kanmaya hasret
kanan ben miydim?
suçlamýþým, asmýþým, biçmiþim kendimi
onca zaman
oysa senin miydi bu koca yalan?
kaç kurþun sýkýldý çýrpýnan kanatlarýma
avcýnýn iþtahý öldürene kadar
ya bu dikenli teller
takýldým mý bir kere
nasýl da uçmaya engel
ki uçamayan kuþlarý gökyüzü bile baðrýna basmaz
ki yaralý kalmak inan ölümden beter !
biraz var mýydý, olmalý mýydý
olmadýðýný anlamaktan yeðdi
varolsaydý ne iyiydi
Yaz günü bir þemsiye, serinlik saçan
Kýþ günü belki bir soba sýmsýcak hikayelere koþturan
s/anmak ve y/anmak
tükeniþe kesilen biletin adý
sustu bu mahkemede sanýrým içimdeki kadý
göz göze deðince acýr mýymýþ insanýn içi
sevdiðim gözlerde bir yere odaklanmýþým
çamuruna girmiþ birden gözlerim
çamurunu neden çok önce sezmemiþim
yýllarýn muhakemesi, bu son mahkeme
o deðil de gücüme gitti
heyhat!
göz göze deðince acýr mýymýþ insanýn içi
çamurundan çýkmak için kaçýrmýþým gözlerimi
( Dilek KARSLIOÐLU )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.