Berrecân

yaðmurlar dindi Berrecân
ikindi indi
ve yine üþüdü þair

iki dað arasýna özlemin düþtü yine Berrecân
beyaz teninde pembelikler
ama nâr-ý beyzalar akýyor gözleriden
susuyor musun yani Berrecân
kaçýyor musun en kolayýna tutunarak yenilgilerin

bu defa sus
bu defa kaç
kaderinden kaç Berrecân
kanlý ve yýrtýk bir gömlekten
kuyudan ve zindandan Berrecân
yaz dedin
ben þairim Berrecân
yazarsam her dem yakýþsýn istedim sana
yazarsam kendi aþkýndan utansýn istedim Leyla
oldu mu Berrecân
böyle yarým
böyle yaralý
böyle yüzüstü býrakman bu aþký

þimdi nerdesin
kendinden bile kaçmakla meþgulsün, biliyorum

burda bak kuru aðaçlar bile çiçek açtý Berrecân
anlýyor musun bu sensiz yetim kal/an þairi
sensiz a’râftayým
ar mý yoksa af makamý mý bilmiyorum
ama her demde seni özlüyor þair
ve seni aðlýyor nefesi

gün/ahsýz bir kýz çocuðu gördüm
güneþi aðlýyordu
umudu yitik, umudu viran bir þehir
sanki ben gibi
umudu güneþte arýyordu garip

lâ Berrecân
koskocaman lâ
illâsý yok sadece lâ

en bitirilmeyen yerde bitsin
ya git büsbütün Berrecân
ya k/al
ortasý yok bu aþkýn
ortasý infilâk

iki dað arasýndaki özlemler-
susuyor bir bir Berrecân
dað dedimse
ben iki dudak diyeyim
sen iki ayrý þehir anla



nisandahazan2012
Zafer Þýk

Sosyal Medyada Paylaşın: