gece süzgün geçkin sevdalar deminde aðlýyor içimiz...
bizden geriye sýtmalý sevdalar kalýr usta bir de her þeyi yutan zaman yani kör saðýr dilsiz tanrýsý acýmasýzlýðýn...
diyelim de kýrýk kalp bohçalarýmýzý diksinler baþlarýmýza mezar taþý yerine yani aþklarýmýzýn adýný ki bitimsiz yolar aðrýtmasýn baþýný bizden sonraki sonrasýzlarýn...
ömür bir çocukluk anýsýndan arta bir çift göze harcanmak deðil mi ki usta...
þimdi elimiz kolumuz baðlý topraðýn tadýnda karar kýldýk ayrýlýðý kanýksadýk çýkamadýk içinden aþk denizinin çakýldýk yalnýzlýk uçurumunun kör noktasýna...
ama olsun umudumuz sevdamýzýn alýnteri be usta biz yaþamamýþ gibi ölmedik hiç ölürcesine karþýsýndaydýk yalan zamanlarýn... sevdik çünkü... sevdik be usta...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.